- 325 - Herzog Boleslaus I. von Schlesien bestätigt dem Kloster Leubus seine Rechte und Besitzungen, insbesondere die volle Freiheit aller Hintersassen, seien sie Polen, Deutsche oder Wallonen, von jeglichen Lasten und Abgaben und die Einkünfte aus den Gerichtsbußen, unter Vorbehalt der Pflicht zur Landesverteidigung und der obersten Rechtswahrung. Angebliches Or. dep. Breslau St. A. Rep. 91 Nr. 4 (A). IN NOMINE SANCTE ET INDIVIDUE TRINITATIS. Ego Bolezlaus dux Zlesie filius primogenitus illustris condam principis Wladizlai maximi ducis Zlesie et Cracouie incliteque domine Adelheidis filie imperatoris Heinrici quarti universis Christi fidelibus tam futuris quam presentibus salutem ac prosperitatem vite presentis pariter et future. Quandoquidem velocitate dierum nostrorum transituri sumus, quemadmodum fugere solet umbra et evanescere fumus, consultissimum constat anime salvande providere, cuius vitam scimus in eternum permanere. Igitur pro dilectione domini nostri Iesu Christi liberatoris animarum nostrarum et pro veneracione sancte genitricis eius perpetue virginis Marie ac pro interventu sancti Iohannis Babtiste et sancti Iacobi apostoli omniumque sanctorum dei annuente nec non et rogante domino Walthero episcopo Wratizlauiense et eius capitulo monachos adductos de Portensi cenobio, quod est in Theotonia super Salam fluvium, collocavi in loco, qui dicitur Lubens et est in antiqui castri sinu super fluminis Odre fluenta, ubi prius pauci monachi nigri ordinis resederant, ut ibi in unitate et communione sancte katholice ecclesie sancti Benedicti regulam atque Cysterciensis ordinis instituta teneant, in remedium anime mec ac pro animabus progenitorum affiniumque meorum anno ab incamacione domini millesimo centesimo quinquagesimo. Quapropter omnes attinencias cenobii Lubensis tam veteres quam novas in mea defensione comprehendo et successoribus meis per omne tempus huius seculi tuendas et defendendas sub interminacione ultimi magnique iudicii dei pro solo divine remuneracionia intuitu recommendo. Si qua ergo spiritualis persona secularisve potestas vel quisquam de supanis vel aliis bonis hominibus bona aliqua huic Lubensi cenobio iusta donacione vel devota oblacione seu rata cambicione aut vendicione contulerit, inconcussa et illibata ei semper permaneant secundum apostolica privilegia, que data sunt Cysterciensi ordini, in quibus ei confirmatur integritas decimarum de terris suis et hominibus, pecudibus ac iumentis. Et quia quod deo dicatum est, non nisi divinis legibus subiacere debet, itcirco quicumque homines cuiuscumque condicionis vel gentis possessiones huius cenobii coluerint vel super eas habitaverint per abbatem in eis collocati, sive Poloni sint sive Theotonici vel Gallici cuiuscumque eciam iuris, ab omni iure Polonico sine excepcione aliqua et ab omnibus serviciis, a solucionibus et exactionibus ac vectigalibus, cuicumque debeantur, sive principi sive castellanis vel supariis aliis, sint in perpetuum liberi et exempti nec cogantur ouiquam alteri nisi abbati et suis fratribus aliquit solvere vel aervicium aliquod exhibere. Porro tota possessio eorum omnium, que nunc sunt et in futurum erunt tam in prediis quam hominibus abbatis et monachorum solummodo erit atque dicetur, quia michi eos assumsi non pro terreno servicio nec pro agricolia meis vel structoribus, sed pro litteratia divinorum celebratoribus celestiumque contemplatoribus et oratoribus meis ad deum ac pro parentum meorum et sequacium filiorum. Omnes insuper homines in bonis claustri commorantes, cuiuscumque sint gentis vel condicionis, tam posteri quam presentes nulla castra vel municiones tenebuntur cuiquam construere neque ad expediciones aliquas extra terram ire neque ad hec subvenciones aliquas ministrare in vecturis, pecunia, pecoribus aut annonis, sive coloni sint seu iudices vel scholteti, set medio tempore ad servicium abbatis et claustri stabunt omnes in propriis expensis quicquit ipsis preceptum fuerit laborando. Si vero contigerit hostilem exercitum terram velle ingredi, tunc coloni abbatis de villis pedites, scholtheti equites ad communem terre defensionem procedere tenebuntur. Iudicium nichilominus de omni causa tam capitali quam manus totalster abbati do, ut ipse per iudices suos tam Theotonicos quam Polonos omni querelanti iusticiam faciet in quolibet iure tam suis hominibus quam alienis, et quicquit inde solucionis evenerit tam pro culpis quam pro penis, hoc abbatis et suorum iudicum totum erit. Si vero aliqua causa tam dificilis fuerit vel alicuius protervia seu potencia fecerit, quod debito modo per iudices abbatis determinari non possit, tunc ad curiam meam vel principis terre deferatur in proximo Castro non nisi coram me vel terre principe iudicanda et eo iure, quo is, qui inpetitur, residebit, sive sit Theotonicus aut Polonus vel cuiuscumque gentis seu condicionis, ita dumtaxat, quod quicquit pecunie vel rerum de quocumque homine claustri pro culparum vel penarum cedere debuerit redempcione iudici vel michi vel principi vel supariis, totum solius abbatis erit. Nec quisquam hominum claustri per aliquem suorum complicium sive alienum quempiam citari debet ad meam vel principis vel aliorum quorumcumque iudicum presenciam, nisi forte sibi querelanti per iudices abbatis fuerit iusticia denegata, neque sic respondere tenebitur, nisi per meam aut principis litteram evocatus, suo tamen iure, in quo residet, responsurus salva solucione culparum et penarum ad abbatem plenarie pertinente. Curie quoque claustri quotquot fuerint cum omnibus pertinenciis ipsorum et famulis omni suprascripta fruantur et gaudeant libertate. Iam vero subnectitur hic possessionis descripcio: Lubens et attinencie eius et termini circa Odram et ultra cum silvis, agris, pratis, pascuis, aquis, piscacionibus, venacionibus, castoribus et mellificiis atque molendinis, cum utilitate, que nunc est super terram in omnibus prediis claustri et que sub terra esse potent in futurum, nulli de hiis omnibus debendo aliquam porcionem. Item ecclesia sancti Iohannis Ewangeliste, forum cum omni utilitate, trausitus fluvii cum Circuicione et omnibus in ea sitis, Bogunoue cum sua circuicione et omnibus in ea sitis, Dobrogostendorf cum sua circuicione et omnibus in ea sitis, capella sancti Nicolai ante Wratizlaue et eius attinencie cum taberna in Nabitim et Stepin, Vilksino et Bresna, Godekendorf, Villa Martini cum suis circuicionibus et omnibus, que sunt in eis, Craieuo cum suo circumequitatu atque sitis in eo, ecclesia sancti Petri in Wratizlaue et attinencie eius. Nam Bezelinus comes tradidit ecclesie duos boves et equm et villam iuxta Brozte ex toto cum agris. Micora quoque tradidit Sorauin cum agris et equabus XXV et bubus VI ac tribus vaccis, cum taberna et ponte iuxta Vidaue. Tradidit eciam, quod habuit in Olbino, pomerium et curiam, pratum, agros et de lacu nonum piscem et redditum carnificii de trecentis denariis. Ecclesia beati Stephani in Bytom et attinencie eius sunt tres ville, quarum una circuicione signata est, altera vocatur Verbenice, tercia Vbrezte, et reddicio nona de omni usu ad urbem pertinente. Insuper ego et episcopus Wratizlauie Zirizlaus dotavimus ecclesiam in dedicacione ipsius decimis omnibus de novis villis, que nunc sunt in potestate Legnicensi, et de illis, que deinceps in ea in omni successu temporum construentur tam in montibus quam in planis. Donacionis autem horum omnium ac confirmacionis testes sunt Mesico patruus meus dux maximus et principes cum episcopis et clero ac omni populo tocius Polonie. Et alia manu: Ego Bolezlaus filius huius Bolezlai fundatoris interfui et assensi. Ego Iarozlaus alter filius, ego Mesico frater eiusdem Bolezlai dux de Ratibor et ego Cunradus alter frater dux de Glogov, ego eciam Zuinezlaus, ego Nadscivoi, ego Streso, ego Ianus, ego Petrek, ego Obezlaus, ego Domazlaus, ego Bertolfus, ego Bolenews et ego Iheronimus cancellarius recongnovimus. Hec autem confirmacio et conscripcio ac sigillacio facta est super castrum Grodez anno ab incarnacione domini nostri Iesu Christi M°C°LXXV°, in festo beatorum apostolorum Philippi et Iacobi, indictione octava. Tunc quoque addita est Villa Bogudani, amen. Anno primo ordinacionis Florentii abbatis Lubensis. Drei Siegel an gelb-rot-grünen Seidenfäden: 1. Herzog Miesko der Alte, rotes Wachs, gefälschtes Typar B, Standbildsiegel: MESICO DVX MAXIM(US), (Schultz S. 5 und Tafel l Nr. 5; Piekosiñski, Pieczecie polskie Nr. 12). Völlig abweichend von dem Abdruck des echten Typars an der Urkunde für Leubus vom Jahre 1177 (oben Nr. 49); 2. Herzog Boleslaus I., rotes Wachs, gefälschtes Typar B (von Nehmiz, Besiegelung S. 62 f., dessen eingehender Beschreibung wir folgen, als Typar C bezeichnet, doch ist dieser unechte Stempel der ältere), Reitersiegel: + SIGILLVM BOLEZLAI DEI GRA DVCIS ZLESIE (Schultz S. 5 und Tafel l Nr. 2; Piekosiñski Nr. 12). Ein weiterer Abdruck findet sich an der von der gleichen Leubuser Hand stammenden Fälschung Nr. 331. Das sehr plump ausgeführte Typar wurde aho im Rahmen der Leubuser Fälschungsaktion der neunziger Jahre des 13. Jahrhunderts hergestellt. Als Muster diente das seinerzeit von Schultz zu Unrecht angezweifelte Reitersiegel des Herzogs Wladislaw Odonicz an dessen Originalurkunde für Leubus vom Jahre 1233 (SR 413, Breslau St.A. Rep. 91 Nr. 49), nicht etwa das echte Siegel des Herzogs an Nr. 45. Zeitwidrig sind das in der Frühzeit in Schlesien nicht übliche Reitersiegel, die Darstellung des persönlichen Zeichens Herzog Heinrichs I., des Kreuzes mit dem Halbmond, auf dem Schild und dem Fahnentuch, die auf den Legenden der schlesischen Siegel erst seit der Mitte des 13. Jahrhunderts auftretende Devotionsformel dei gratia, die Stärke der Wachsschüssel und die Form einzelner Buchstaben; 3. Bischof Siroslaw von Breslau, rotes Wachs, im Rahmen der Leubuser Fälschungsaktion der neunziger Jahre des 13. Jahrhunderts gefälschtes Typar B, Bischof mit Mitra thronend: + SIGILLV. ZIRIZLAI. WRATIZLAVIENSIS. EPI (Schultz S. 9 und Tafel 4 Nr. 23). Als Muster diente nicht etwa das in Leubus vermutlich unbekannte echte Typar A des Bischofs Siroslaw (Schultz Tafel 4 Nr. 22; siehe oben Nr. 56, sondern Typar A des Bischofs Lorenz von Breslau (Schultz Tafel 4, Nr. 26; siehe oben Nr. 115), dessen Abdruck man an der Leubuser Originalurkunde Breslau St.A. Rep. 91 Nr. 14 (oben Nr. 123) vorfand. Schlesisches Urkundenbuch, Herausgegeben von der Historischen Kommission für Schlesien, Zweiter Band: 1. Lieferung 971 - 1216, 1963; 2. Lieferung 1217 - 1230, 1968; 3. Lieferung Fälschungen und Register, 1971; Bearbeitet von Heinrich Appelt, Verlag Hermann Böhlaus Nachf., Wien-Köln-Graz
Zamknij okno - Schließe das Fenster |